ΥΠΟΔΟΡΙΑ ΕΓΧΥΣΗ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΜΕ ΑΝΤΛΙΑ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 1

Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της συνεχούς υποδόριας έγχυσης με αντλία σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1.

 

Αποτελέσματα προοπτικής μελέτης τριετούς παρακολούθησης.

MED SCAPE MERCING ΔΙΑΤΡΙΒΕΣ

                Πραγματοποιήθηκε μελέτη σε σύνολο 79 ινσουλινοεξαρτώμενων ασθενών σε εντατικό σχήμα ινσουλινοθεραπείας με πτωχό γλυκαιμικό έλεγχο, μέσω αντλίας συνεχούς υποδόριας έγχυσης ινσουλίνης για χρονικό διάστημα 3 χρόνων  στο Τζάνειο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά. Η συνεχής υποδόρια έγχυση ινσουλίνης με αντλία (CSII, continuous  subcutaneous insulin  infusion) αποτελεί έναν καθιερωμένο τρόπο προσομοίωσης της παγκρεατικής έκκρισης ινσουλίνης η οποία θεωρείται ως η καλύτερη θεραπευτική προσέγγιση για τη ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1. Η αντλία συνεχούς έγχυσης ινσουλίνης είναι μια μικρή συσκευή μεγέθους ενός κινητού τηλεφώνου. Ο ασθενής την έχει πάνω του 24 ώρες το 24/ωρο (στην τσέπη του, στη ζώνη του) και είναι συνδεδεμένος με ένα διαφανές σωληνάκι που καταλήγει σε ένα μικρό υποδόριο καθετήρα στο κοιλιακό τοίχωμα ή στο μηρό. Η συσκευή αυτή περιέχει ποσότητα ινσουλίνης την οποία χορηγεί συνεχώς με πολύ αργό  ρυθμό μέσω του καθετήρα ώστε να καλύπτει τις ανάγκες του οργανισμού σε ινσουλίνη, με το σημαντικό πλεονέκτημα του προγραμματισμού διαφορετικού ρυθμού χορήγησης ινσουλίνης, ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού, κάτι που είναι ανέφικτο με την ένεση βασικής ινσουλίνης. Έτσι ρυθμίζεται η μεταγευματική άνοδος της γλυκόζης, ο ασθενής χειροκίνητα ρυθμίζει τις μονάδες ινσουλίνης που χρειάζεται και πατώντας ένα κουμπί γίνεται η έγχυση της ινσουλίνης στον υποδόριο ιστό (bolus).  Κρίνοντας τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης  αναδεικνύεται η υπεροχή της θεραπείας με αντλία ινσουλίνης συγκριτικά αυτής με εντατικό σχήμα πολλαπλών ημερήσιων ενέσεων ινσουλίνης. Είναι αξιοσημείωτο να αναφερθεί ότι ο γλυκαιμικός έλεγχος διατηρήθηκε σε όλη τη περίοδο των 3 χρόνων υπογραμμίζοντας την αποτελεσματικότητα, την ανωτερότητα και την ασφάλεια της αγωγής με αντλία ινσουλίνης. Τα επεισόδια υπογλυκαιμίας μειώθηκαν σημαντικά. Δεν παρατηρήθηκε σημαντική μεταβολή του σωματικού βάρους. Η συγκεκριμένη θεραπευτική προσέγγιση συνοδεύτηκε από μειωμένες ημερήσιες ανάγκες σε ινσουλίνη.

                Συμπερασματικά η αγωγή με αντλία συνεχούς έγχυσης ινσουλίνης σε ασθενείς με ΣΔ τύπου 1 είχε ως αποτέλεσμα την επίτευξη ευγλυκαιμίας για μεγάλη χρονική περίοδο και κυρίως χωρίς σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες. Μια πρωτοποριακή θεραπεία ινσουλινοεξαρτώμενων ασθενών, το πρώτο βήμα για να γίνει πραγματικότητα  το όραμα της πλήρους προσομοίωσης του παγκρέατος, με αυτοματοποιημένη μέσω λογισμικού έγχυση ινσουλίνης, ανάλογα με τις τιμές του σακχάρου  χωρίς να χρειάζονται συνεχείς ενέσεις ινσουλίνης. Το τεχνητό πάγκρεας είναι το μέλλον της θεραπείας του ΣΔ τύπου 1. 

   

Insulin pump teaching video: https://www.youtube.com/watch?v=w8-U9eJKDqA

Ηλεκτρονικό περιοδικό "Ελληνικά Διαβητολογικά Χρονικά" που εκδίδει η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης και Εκπαίδευσης για τον Σακχαρώδη Διαβήτη.    

http://www.hasd.gr/innet/UsersFiles/admin/documents/Diabitologika/2016_2/93-98_AGGELIDIS.pdf